Sekrety domowej kuchni Włochów

Suzanne Carreiro od dawna marzyła o wydaniu swojej książki kucharskiej. Kiedy więc w jej życiu troszkę się uspokoiło, postanowiła zrobić coś dla siebie.

Wyjechała do Włoch.

Chciała zatrzymać się w Toskanii, ale ponieważ ceny wynajmu mieszkań w tym rejonie były zbyt drogie, zdecydowała się na ciut tańszą Umbrię, a dokładnie- na miasteczko Umbertide. Spędziła tutaj kolejnych 5 miesięcy, by później jeszcze raz wrócić- tym razem na cały rok.

Dzięki serdeczności napotkanych osób, zakochała się w tym miejscu do szaleństwa. To, co przeżyła i zjadła postanowiła skrupulatnie spisać i umieścić w okładce. I tak oto powstała znakomita książka „Sekrety domowej kuchni Włochów”. Książka ma prawie 450 stron, ale jest przy tym nadzwyczajnie lekka. Posiada niewiele zdjęć (wszystkie czarno-białe), ale w tym przypadku jakoś mi to nie przeszkadza.

Książka jest napisana w formie pamiętnika, w którym autorka opisuje wszystkie swoje kulinarne przygody w Umbrii. Jedyne, czego do końca nie ogarniam, to ilość nazwisk przewijających się w książce. Jest ich cała masa:-)

Myślę, że w 100% odnalazłabym się w umbryjskiej kuchni. Mogłabym z powodzeniem zostać włoską mammą;p Uwielbiam wszystko to, co włoskie, a dania i desery przedstawione w książce sprawiają, że mam ochotę przygotować większość z nich.

Na początku książki, Suzanne opowiada o tym jak jedzą Umbryjczycy, o różnorodności kulinarnej tego regionu oraz o klimacie i krajobrazie. Wszystko to sprawia, że czytając dalsze historie, nasza wyobraźnia zostaje pobudzona i mamy wrażenie jakbyśmy tam po prostu byli.

To, co mnie pozytywnie zaskoczyło w książce, to wtrącone tłumaczenia słówek na język włoski. Można się przy okazji nieźle podszkolić!

W tej włoskiej biblii znajduje się łącznie 79 przepisów. Znajdziemy tu przepisy na zupy: z bobu i botwiny, z ciecierzycy; na dania wytrawne: przegrzebki z pomidorami i koprem włoskim, kluski ze szpinaku i ricotty z sosem pomidorowym; ciasta i ciasteczka: żółte ciasto umbryjskie, biskwity z migdałami, tarta z konfiturą. Dodatkowo znajdziemy m.in. szczegółowe rozpisane menu na: przyjęcie z okazji przesilenia letniego, zakończenia winobrania czy z okazji Świąt Wielkanocnych.

Każdy przepis opatrzony jest informacją od kogo Suzanne go otrzymała i w jakich okolicznościach. To sprawia, że każdy przepis wydaje się być w 100% prawdziwy i pisany z sercem. Przepisy są bardzo dokładnie zaprezentowane, więc nawet osoba nie do końca obyta w kuchni, powinna spokojnie dać sobie radę. Dodatkowo, do niektórych przepisów dołączone są ciekawostki i kuchenne sztuczki otrzymane od lokalnych gospodyń.

Wszystkie przepisy zostały zamieszczone zarówno w spisie treści jak i w indeksie. Na końcu znajduje się m.in. ‚przewodnik po świecie win’, w którym zostają wyjaśnione niektóre pojęcia związane z tym tematem, lista sklepów stacjonarnych i internetowych, informacje o kwaterach do wynajęcia i hotelach, itd.

Szczerze powiem, że jak zobaczyłam cenę książki na okładce: 44,90zł, to lekko się przeraziłam. Wiele osób kupując książki kulinarne, szuka przede wszystkim przepięknych zdjęć, na których można oko zawiesić. Ja należę do takich osób. Ta książka takowych fotografii nie posiada, ale moim zdaniem ma w sobie tyle cennych rad i ciekawych przepisów, a jest przy tym bardzo… ciepła(?), że zdecydowanie warto mieć ją w swojej biblioteczce.

Książka „Sekrety domowej kuchni Włochów” została wydana przez wydawnictwo Pascal, który ostatnimi czasy bardzo rozpieszcza osoby zajmujące się kulinariami. Inne recenzje książek tego wydawnictwa możecie znaleźć również na moim blogu: „Paryż mój słodki” oraz „Ugotowani. Przepisy uczestników programu„.

Parę dni temu w ramach spotkania ‚Baby gotują’ przygotowałam z zielonogórskimi blogerkami grzane wino wg przepisu znalezionego w ‚Sekretach domowej kuchni Włochów’. Napój wyszedł oszałamiająco dobry!